Nad opłatkiem

Wiersz Stanisława Miaskowskiego, nadesłany rodzinie w roku 1864 z "Syberii" po upadku powstania styczniowego.

"Nad opłatkiem"

Ach, leć, opłatku, leć!

Do ukochanych dąż,

Życzeniem wiarę nieć,

Braterstwem duchy zwiąż.

Tęsknotą do nich mów,

Do piersi ich się tul,

I zdjąwszy cierń z ich głów,

Współczuciem wieńcz ich ból.

Modlitwy w hymny spleć,

Jak anioł stróż ich dróg,

Błogosławieństwem świeć:

Niech im da szczęście Bóg!

Przejdź tak nasz cały kraj, —

0 przejdź go wzdłuż i wszerz —

I wszystkim wiarę daj —

I wszędzie jedność szerz...

I przejdź tak cały świat

I bóle z niego zwlecz, —

Dla braci bądź, jak brat,

Dla wrogów bądź, jak miecz.

A dąż, gdzie łzy, gdzie krew,

Gdzie jęk — gdzie zgrzyt, gdzie noc,

I głoś zbawienia siew,

I nieś miłości moc !!!

Wesołych Świąt Bożego Narodzenia i wszystkiego dobrego w nadchodzącym Nowym Roku!