Nad opłatkiem
Wiersz Stanisława Miaskowskiego, nadesłany rodzinie w roku 1864 z "Syberii" po upadku powstania styczniowego.
"Nad opłatkiem"
Ach, leć, opłatku, leć!
Do ukochanych dąż,
Życzeniem wiarę nieć,
Braterstwem duchy zwiąż.
Tęsknotą do nich mów,
Do piersi ich się tul,
I zdjąwszy cierń z ich głów,
Współczuciem wieńcz ich ból.
Modlitwy w hymny spleć,
Jak anioł stróż ich dróg,
Błogosławieństwem świeć:
Niech im da szczęście Bóg!
Przejdź tak nasz cały kraj, —
0 przejdź go wzdłuż i wszerz —
I wszystkim wiarę daj —
I wszędzie jedność szerz...
I przejdź tak cały świat
I bóle z niego zwlecz, —
Dla braci bądź, jak brat,
Dla wrogów bądź, jak miecz.
A dąż, gdzie łzy, gdzie krew,
Gdzie jęk — gdzie zgrzyt, gdzie noc,
I głoś zbawienia siew,
I nieś miłości moc !!!
Wesołych Świąt Bożego Narodzenia i wszystkiego dobrego w nadchodzącym Nowym Roku!
Comments