Zamek w Grudziądzu
Zamek krzyżacki wzniesiony w stylu gotyckim z cegieł powstał na wysokim wzniesieniu o długości 170 metrów i szerokości ok. 70 metrów, położonym około 60 m ponad poziomem lustra Wisły, na wschodnim brzegu rzeki. Założenie składało się z zamku wysokiego typu konwentualnego oraz przedzamczy: górnego od strony południowej, oddzielającego zamek od miasta oraz dolnego od strony wschodniej i północnej. Zachowane do dziś pozostałości położone są na północ od Starego Miasta w pobliżu ulic Spichrzowej, Ratuszowej i Zamkowej. Z dawnego zamku do dziś zachowały się pozostałości międzymurza z tzw. Domem Komtura, przejazdu bramnego oraz relikty piwnic południowego skrzydła zamku (w którym znajdowała się m.in. kaplica zamkowa, refektarz) z fragmentami klatki schodowej łączącej piwnice z dziedzińcem oraz szyi bramnej (wschodnia część skrzydła południowego), a także wnętrze piwnic sklepionych krzyżowo z kamiennym brukiem i fragment pomieszczenia z klatką schodową (zachodnia część skrzydła południowego), fragmenty kurtyny wschodniej wraz z zabudowaniami, w których znajdowały się pomieszczenia gospodarcze (m.in. kuchnia, browar, piekarnia), fragment zabudowy skrzydła północnego (kanał odprowadzający nieczystości).
Rozpoczęcie budowy zamku murowanego nastąpiło po 1260 r. i realizowane było w kilku etapach. Analiza formy świadczy o tym, że należał on do typu zamków nieregularnych, charakterystycznych dla II połowy XIII wieku. Składał się z rozmieszczonego na niższym tarasie od strony miasta przedzamcza i położonego wyżej właściwego zamku na rzucie nieregularnego czworoboku. Skrzydło zachodnie, od strony rzeki pełniło funkcje mieszkalne, a wschodnie gospodarcze. W narożniku północno-zachodnim była usytuowana wysoka cylindryczna wieża obronna zwana Klimkiem. Wieża miała 30 m wysokości, a wejście do niej prowadziło z murów w połowie wysokości, przez zwodzoną kładkę.
Comments