top of page

       

                               Empora organowa

 

 

    Empora to pewna przestrzeń wydzielona w kościele, która jest wywyższona względem przestrzeni głównej. Jedna z najbardziej trafnych definicji empory, podana została w 1960r. w języku niemieckim („Reallexikon zur deutschen Kunstgeschichter”*). Wedle tejże definicji empora jest miejscem wydzielonym dla osób, które mają z niej widok na wnętrze świątyni. Warunkiem jest także (wedle tej definicji) opieranie się konstrukcji emporowej o zewnętrzne ściany nośne. Tego warunku nie spełnia empora andrzejewska, ale… to tylko jedna z wielu niezbyt precyzyjnych definicji. 

       Obecną, drewnianą emporę organową wybudowano za czasów ks. prob. K. Arenda, w latach 1788 – 1806. „Organy są nowe o głosach 12, miechach 3 za teraźniejszego proboszcza staraniem są sprowadzone”, pisał ks. Arend. Miedziany kocioł muzyczny z XVIII w., to jeden z zabytków andrzejewskiej świątyni. Prospekt organowy został przekształcony w roku 1909. Ostatnie prace przy organach miały miejsce w roku 2012 z inicjatywy ks. prob. Jerzego Kruszewskiego. Poprzednie tego typu zabiegi najprawdopodobniej realizowane były przez ks. prob. Antoniego Leśniewskiego w 1939r. 

bottom of page