"Wrona" - portal historyczny Andrzejewa

Zabytkowy ołtarz

 

       Ołtarze boczne w kościele andrzejewskim, zostały zrobione, dzięki staraniom proboszcza andrzejewskiego Karola Arenda, kanonika płockiego i pułtuskiego. Wykonane są w stylu późnego baroku (z elementami stylu rokokowego), ustawione analogicznie parami, w nawach bocznych, z rzeźbami puttów (aniołków) na gzymsach.

W lewym ołtarzu znajduje się rzeźbiony krzyż z Matką Boską Bolesną i św. Janem Ewangelistą (wykonany przez A. Panasiuka w 1890r.) i obraz św. Józefa. Rzeźby umieścił na ołtarzu ks. prob. Józef Mierzejewski.

W prawym ołtarzu, na którym się skupimy, umieszczono obraz Matki Boskiej Różańcowej ze św. Dominkiem i Katarzyną Sieneńską (jest to kopia barokowego obrazu z Czyżewa). Obraz wykonany został przez Andrzeja Rzepczyńskiego w 1812r. i był odnawiany w latach 1966-68.

W 2013r. odkryto mechanizm, który podnosi obraz główny i tym samym odsłania znajdujący się za nim obraz malowany na desce. Cały ołtarz został też odrestaurowany.

W jego zwieńczeniu, znajduje się obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, który został wykonany na płótnie.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ołtarz powstał w połowie XVIIIw. Sięga troszkę ponad sześć metrów wysokości i jest szeroki na prawie 3,5 metra. Obraz przedstawiający Matkę Boską Różańcową malowany jest na desce i posiada liczne ozdoby wotywne (kiedyś było ich wiele więcej. Zasłaniany jest, jak już wspomniałem przez taki sam obraz, malowany na płótnie. W rogu obrazu, widnieje podpis: ROMA AD. MDCCCXC (1890r.).

Obraz na drewnie, posiada inskrypcję o treści: „Ozdoba Tego Ołtarza to Dzieło sztuki Malarza Macieja Rzepczyńskiego Funduszem czynione Yest Pamiątce Pobożności Zostawione r.1812”.

 

Matka Boża ozdobiona jest szatą ze srebrnej blaszki i podobnie jak Dzieciątko Jezus, ukoronowana jest koroną ze srebra. Korony są częściowo złocone. Niegdyś również rama obrazu była złocona, o czym świadczą miejsca, gdzie jeszcze zachowały się niewielkie, złocone fragmenty.

 

Obraz płócienny pochodzi z końca XIXw. Chociaż data na nim umieszczona, pokrywa się z datą namalowaną na obrazie malowanym na drewnie. Malowany był na płótnie lnianym, które w skutek upływu czasu, utraciło wiele ze swej świetności. Przed renowacją płótno było spękane i posiadało wiele wykruszeń. Wymagało też przeniesienia na nowe podłoże.

 

W czasie prac renowacyjnych, usunięto białą farbę z ołtarza i przywrócono mu wszelkie walory dawnego stylu, wraz ze złoceniami.