"Wrona" - portal historyczny Andrzejewa

                     Zabytkowa chrzcielnica

 

       „Chrzcielnica jest stara, stoi na postumencie drewnianym ciemno – niebiesko malowanym mosiężna, ma pokrywę drewnianą. Benedictio fontis czyniona dnia 24 maja r. b. Olea SS. Odnowione dnia i roku tegoż.” – Tak pisał ks. Arend, proboszcz andrzejewski w 1817r. Chodzi o zabytkową chrzcielnicę barokową, pochodzącą z pierwszej połowy XVIII w.

Na chrzcielnicy znajduje się monogram: „KZN F”, który znaczy: „Komornik Ziemski Nurski Fundator”, oraz inicjały „WN”, które wskazują na Wojciecha Nienałtowskiego, syna Dominika Nienałtowskiego z Nienałtów - Wiechów.

Chociaż pierwsze informacje na temat chrzcielnicy pochodzą z początku pierwszej połowy wieku XVIII, to barokowy wygląd uzyskała dopiero w latach 1746 – 1755. Pierwotnie wykonana była z drewna lipowego, ale w skutek różnego rodzaju zabiegów na przestrzeni wieków została nieco przerobiona. Obecnie podstawa i pokrywa wykonane są z drewna sosnowego. Jest to zapewne wynik starania ks. Arenda, który w 1817r. zlecił prace naprawcze „Fabryce ram złoconych i robót kościelnych” Antoniego Zakrzewskiego w Warszawie (w pałacu hr. W. Krasińskiego na ul. Nowy Świat). Wtedy właśnie naprawiona została pokrywa wierzchnia zakrywająca metalową misę chrzcielną. Do obsadzenia misy użyto drewna olchy.

Jakieś prace związane z chrzcielnicą podejmował również ks. prob. Józef Korolec. Wspominał o tym ks. Walenty Załuski:

„W kościele przebudował ołtarz wielki, pomalował go na kolor ciemno – orzechowy – lakierowany i bogato złocony, lecz tę pozłotę znacznie nadwyrężył piorun w sierpniu 1891r. Nadto ks. Korolec odświeżył chrzcielnicę formy okrągłej, w stylu baroco, rzeźbioną z drzewa lipowego, pochodzącą z czasów ks. Gutowskiego”

Ostatnie i jedyne profesjonalne zabiegi konserwatorsko – renowacyjne miały miejsce w okresie: IX. 2013r. – III. 2014r. z inicjatywy ks. prob. dr. Jerzego Kruszewskiego. Ich wykonaniem zajął się konserwator dzieł sztuki z Warszawy Andrzej Łojszczyk oraz Karolina Kwiatkowska – Gawlik z Marcinkowic koło Nowego Sącza.

Właśnie podczas tych prac chrzcielnica odzyskała swój dawny barokowy blask. Odnowione zostały polichromie i drewniane ornamenty. Niektóre elementy ornamentów trzeba było zrobić od podstaw. Usunięto starą, wielowarstwową farbę olejną i przywrócono pierwotne założenia z czasów fundatora ks. prob. Adama Gutowskiego (około 1747r.). Odrestaurowaną i zabezpieczoną odpowiednimi preparatami powierzchnię pomalowano na nowo i pokryto częściowo cienką warstwą złota i srebra. Tak jak miało to miejsce niespełna 300 lat temu.

Renowacja zabytkowej chrzcielnicy była możliwa dzięki wsparciu finansowemu z funduszy Lokalnej Grupy Działania „Zielone Sioło”, która pokryła 80% kosztów z 20 849, 18 zł wydanych na odnowienie chrzcielnicy. Część kwoty pokryli potomkowie dawnych sponsorów, którzy zamieszkują okolicę do dnia dzisiejszego.