Muzeum Okręgowe w Rzeszowie
Kiedyś budynek zajmowali Pijarzy. Dzisiaj mieści się w nim Muzeum Okręgowe w Rzeszowie. Po zakonnikach pozostał cały, zabytkowy kompleks budynków, które mieszczą również Liceum Ogólnokształcące – dawna, przy zakonna szkoła dla mężczyzn. Jest także kościół pod wezwaniem Świętego Krzyża, w którym można podziwiać dzieła włoskiego mistrza, który nazywał się Giovanni Battista Falconi. W roku 1639 artysta otrzymał od króla Władysława IV wyłączność na prace dla monarchii i magnaterii. Był wyjęty spod władzy miejskiej. Spod jego ręki wyszły też prace w wielu innych kościołach. Między innymi u Kamedułów na Bielanach pod Krakowem i w kolegiacie w Zamościu. Pracował też w Lublinie, Krośnie, Klimontowie, Łańcucie, Łowiczu… Jego prace były inspiracją dla innych artystów, a z końcem XVII w., dzięki niemu popularna stała się technika stiuku, który wspaniale imitował prawdziwe piękno kamienia.
Po roku 1772, kiedy Polska została rozgrabiona przez okupantów, Austriacy skasowali Zakon Pijarów. Na oficjalnej stronie muzeum(www.muzeum.rzeszow.pl/pl/historia/) czytamy:
Zespół architektoniczny powstał w latach 1644-1649 jako fundacja córki Mikołaja Spytka Ligęzy Zofii Pudencjanny (żony Władysława Dominika Ostrogskiego) dla Zgromadzenia Bernardynek trzeciej reguły św. Franciszka. Po śmierci fundatorki-Zofii spadkobierca Rzeszowa Jerzy Sebastian Lubomirski przekazał te dobra Pijarom i częściowo ukończył budowę klasztoru. Aktualna fasada (z przełomu XVII i XVIII wieku) została stworzona przez wybitnego architekta tamtej epoki i książąt Lubomirskich-Szreniawitów Tylmana z Gameren, który również przebudował ten gmach.
Historyczna siedziba Muzeum Okręgowego w Rzeszowie z cennymi, barokowymi polichromiami w krużgankach parteru z pierwszej połowy XVIII wieku i unikatowym zespołem malowideł z końca XVII stulecia w refektarzu klasztornym i niegdysiejszej aptece nadaje specyficzną atmosferę i niepowtarzalne piękno w naszej instytucji.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, zabudowania przejęli urzędnicy polscy. W czasie kolejnej wojny światowej mieściły się w nich urzędy niemieckie, a później sowieckie. W latach 50-tych klasztorne zabudowania przeznaczone zostały na siedzibę rzeszowskiego muzeum. Od tamtej pory muzeum systematycznie powiększa swoje zasoby, a w międzyczasie organizuje wystawy czasowe oraz warsztaty artystyczne. Do sierpnia można było np. podziwiać czasową wystawę, na którą złożyło się ponad dwieście wytworów z kilkunastu placówek muzealnych. „SECESJA – stylowa jedność sztuk” to wystawa prezentująca wyroby ze szkła, srebra, cyny… Elementem wystawy były też dzieła malarskie. Wśród nich prace Jacka Malczewskiego, Stanisława Wyspiańskiego, czy Edwarda Okunia.
Wystawa „Secesja – stylowa jedność sztuk” przygotowywana przez Muzeum Okręgowe w Rzeszowie przybliża publiczności wyjątkowo piękny okres w sztuce ostatniego dziesięciolecia XIX wieku i początku XX stulecia, kiedy to zostało „podjęte” przez europejskich i polskich twórców dążenie do jedności i artystycznego mistrzostwa we wszystkich dziedzinach sztuki, a w szczególności; rzemiośle artystycznym, malarstwie, grafice, a także rzeźbie.
Poniżej kilka zdjęć:
Muzeum prezentuje także wystawę opartą o kolekcję Jana Partyki, zatytułowaną „Żołnierz polski 1914 – 1945”. W czterech salach zorganizowano ekspozycje, które świadczą o poszczególnych etapach walk o odzyskanie niepodległości przez Polskę. Najliczniej reprezentowany przez eksponaty, jest okres wojny z roku 1939:
Rzeszowskie muzeum, to także wycieczka w czasy prehistoryczne:
Jeszcze kilka zdjęć z muzeum:
Wizyta w rzeszowskim muzeum był dla mnie miłym zaskoczeniem, zachęcam więc także Ciebie.
