Osiedle „Przyjaźń”

W roku 1951 wieś Jelonki została wchłonięta przez Warszawę i stała się częścią stołecznego osiedla. Na tym terenie w roku 1952 powstało osiedle „Przyjaźni Polsko-Radzieckiej”, na terenie którego, w drewnianych barakach zamieszkało kilka tysięcy robotników budowlanych pracujących przy budowie Pałacu Kultury i Nauki. Właściciele terenów przeznaczonych pod osiedle zostali przymusowo wywłaszczeni i musieli ustąpić miejsca budowlańcom.

Oprócz baraków dla robotników, wzniesiono też cały szereg domków dla kadry technicznej, które do dzisiaj stanowią ten ładniejszy wizerunek osiedla. Nie bez uroku są jednak stare, budowane na wzór dworski baraki. Kiedyś dominowały w dwóch rodzajach malowania, a dzisiaj są bardziej kolorowe.

W infrastrukturze przewidziano budowę stołówki pracowniczej, przychodni lekarskiej, kotłowni i wielu innych obiektów, których wymagała logistyka. Posadzono kilka tysięcy drzew i 40 tysięcy krzewów. Wybudowano dwa boiska sportowe.

W 1955 roku osiedle przekazano Ministerstwu Szkolnictwa Wyższego. Na terenie osiedla zamieszkali studenci. Do ich dyspozycji było ponad 30 baraków i kilkadziesiąt innych budynków. Kadra nauczycielska i pracownicy uczelni zajęli domki, których było ponad 70.

Dzisiaj osiedle jest mocno zaniedbane. O ile domki jednorodzinne prezentują się bardzo ładnie, to stare, drewniane baraki w większości wymagają zaawansowanych prac konserwatorskich. Część jest niezagospodarowana, w innych zamieszkują potomkowie dawnych osiedleńców. W niektórych mieszczą się punkty użyteczności publicznej, jak chociażby biblioteka, czy siłownia. Z „Przyjaźni Polsko-Radzieckiej” w nazwie osiedla pozostała jedynie „Przyjaźń”.