Piłsudskiemu

       Rok temu z garstką małą ludzi źle uzbrojonych i źle wyposażonych rozpocząłem wojnę.

Cały świat stanął wtedy do boju. Nie chciałem pozwolić, by w czasie, gdy na żywym ciele naszej Ojczyzny miano wyrąbywać mieczami nowe granice państw i narodów, samych tylko Polaków przy tym brakowało. Nie chciałem dopuścić, by na szalach losów, ważących się nad naszymi głowami, na szalach, na które miecze rzucono, zabrakło szabli polskiej! – fragment przemówienia Józefa Piłsudskiego do polskich żołnierzy w Ożarowie Lubartowem (1915 r.).

    Dla Piłsudskiego, jednego z Ojców naszej niepodległości wystawiono pomnik w Komorowie. Ufundowali go podporucznicy – wychowankowie Szkoły Podchorążych Piechoty, oficerowie SPP i żołnierze-sympatycy Marszałka, a wykonał major Miszewski, były legionista.

Odsłonięcie pomnika. Rok 1932.

   W pomnik wmurowany został akt erekcyjny o treści:

    Działo się dnia 5 sierpnia 1932 roku w dniu 9 promocji oficerskiej w Szkole Podchorążych Piechoty w Komorowie k/ Ostrowi M., gdy Prezydentem RP był Prof. Ignacy Mościcki, Ministrem Spraw Wojskowych - Pierwszy Marszałek Polski Józef Piłsudski, Komendantem Szkoły Podchorążych - płk. dypl. Ludwik Bociański: w obecności Pana Pierwszego Wiceministra Spraw Wojskowych gen. dyw. Kazimierza Fabrycego, jako przedstawiciela Pana Prezydenta RP, przy udziale korpusu oficerskiego szkoły i rodzin, korpusu podoficerskiego szkoły i rodzin oraz społeczeństwa cywilnego.

    Dając wyraz gorącemu umiłowaniu swego Zwycięskiego Wodza i wskrzesiciela Szkoły Podchorążych Piechoty - Marszałka Polski, Józefa Piłsudskiego, podporucznicy promocji: 7, 8, 9 i 10, korpus oficerski szkoły oraz oddziały Armii Polskiej fundują pomnik, który o ich bezgranicznej wdzięczności i przywiązaniu do idei Osoby Wodza ma świadczyć potomnym.

    Niechaj Ci, których duchy kształtowane będą w murach Szkoły Podchorążych Piechoty, mają zawsze przed oczami i w duszy swej obraz Tego, który nie z soli ani roli, ale z tego, co Go boli i dla każdego najważniejszym i jedynym hasłem w życiu było.

     Salus rei publicae suprema lex  esto.  [Dobro republiki najwyższym prawem.]

    Pomnik przetrwał okupację niemiecką, ale nie sowiecką. „Czerwona zaraza” zniszczyła go w roku 1950. Czerwonoarmiści doskonale pamiętali sromotną porażkę, zgotowaną im przez Wojsko Polskie w roku 1920 i Marszałka Piłsudskiego, który nierozerwalnie związany był z tymi wydarzeniami.

Niemcy w Komorowie.

    W latach 90-tych pojawiła się inicjatywa odbudowy pomnika. Miał mieć taki sam kształt jak oryginał. Odlał go z brązu Andrzej Renes. Rzeźbiarz jest także autorem pomnika Prymasa Wyszyńskiego na warszawskim Krakowskim Przedmieściu, Stefana Starzyńskiego na Placu Bankowym w stolicy, Danuty Siedzikówny ps. „Inka” w Gdańsku i wielu innych.

    Również w ten pomnik wmurowany został akt erekcyjny. Oto jego treść:

    Działo się to 22 listopada 1998 roku w Komorowie k/Ostrowi Mazowieckiej Na terenie 22 Wojskowego Ośrodka Topograficzno-Kartograficznego, dawnej Szkoły Podchorążych Piechoty W czasie gdy na tronie Piotrowym w Watykanie posługę Bogu sprawował Jego Świątobliwość Jan Paweł II Papież Polak - Karol Wojtyła, gdy Prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej był Aleksander Kwaśniewski, Ministrem Obrony Narodowej - Janusz Onyszkiewicz, Komendantem 22 Wojskowego Ośrodka Topograficzno-Kartograficznego pułkownik Jerzy Siemiątkowski, Przewodniczącym Związku Oficerów Służby Stałej Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej, pułkownik w stanie spoczynku Władysław Piotrowski, władzę w województwie ostrołęckim sprawował wojewoda Jacek Duchnowski, burmistrzem miasta Ostrów Mazowiecka był Pan Andrzej Andersz; Tworzący się powiat ostrowsko-mazowiecki Reprezentował starosta Bogumił Brzózka, w obecności Komitetu Honorowego Odbudowy Pomnika Marszałka Józefa Piłsudskiego, któremu przewodniczy Pan Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Aleksander Kwaśniewski; Absolwentów Szkoły Podchorążych Piechoty - Członków Związku Oficerów Służby Stałej Wojska Polskiego II rzeczypospolitej i ich rodzin; Członków Towarzystwa Przyjaciół Szkoły Podchorążych Piechoty, stanu osobowego 22 Wojskowego Ośrodka Topograficzno-Kartograficznego I ich rodzin oraz społeczeństwa Ziemi Ostrowskiej.

Niemcy przed pomnikiem.

    Dziesiątą rocznicę wskrzeszenia Rzeczypospolitej Polskiej, Dając wyraz gorącego umiłowania pamięci swego Wodza Marszałka Józefa Piłsudskiego, Czyniąc zadość Poczuciu Sprawiedliwości Dziejowej - wychowankowie Szkoły Podchorążych – członkowie Związku Oficerów Służby Stałej Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej, ich rodziny I liczni przedstawiciele społeczeństwa, fundują odbudowę pomnika Marszałka Józefa Piłsudskiego, Wzniesionego z fundacji podporuczników 7, 8, 9 i 10 promocji, Korpusu oficerskiego Szkoły i oddziałów Armii Polskiej, w dniu 5 sierpnia 1932 roku według projektu artysty rzeźbiarza majora dyplomowanego Antoniego Miszewskiego – żołnierza I-wszej Brygady Legionów; dziś rekonstruowanego przez artystę rzeźbiarza Andrzeja Renesa.

     Niech trud odbudowy pomnika barbarzyńsko zniszczonego w latach komunistycznego zniewolenia będzie świadectwem niezłomnej miłości Ojczyzny, szacunku Ojczystej Tradycji i Bohaterów Narodowych, a także wezwaniem do czerpania z przekazu historii wartość duchowych tak kształtujących charakter członków narodu, dzielnie stawali w dziejowej potrzebie, ale też mądrze i z rozwagą dźwigali brzemię codziennego trudu - pracy dla trwałości Ojczyzny - Rzeczypospolitej Polskiej.

Współczesny wygląd pomnika.