WR-40 Langusta
Samobieżna wyrzutnia rakietowa WR-40 „Langusta” pojawiła się na wyposażeniu Wojska Polskiego w marcu 2007 roku. Pierwsza tego typu wyrzutnia przekazana została do Centrum Szkolenia Artylerii i Uzbrojenia w Toruniu. Później pierwsze wyrzutnie otrzymał dywizjon z 5. Lubuskiego Pułku Artylerii. „Langusty” zastąpiły mocno już wyeksploatowane i przestarzałe wyrzutnie BM-21. Nowe jednostki wyposażone były m.in. w komputer balistyczny i opancerzoną, powiększoną kabinę.
WR-40 „Langusta” przeznaczona jest nie tylko do prowadzenia morderczego ognia przeciwko sile żywej przeciwnika, ale też niszczenia umocnień fortyfikacyjnych i budynków. 40 luf kalibru 122,4 mm opróżnianych jest w ciągu 20 sekund. Przy czym, czas zaprogramowania zapalników trwa tylko 3 minuty. W zależności od użytej amunicji, zasięg ostrzału wacha się od 20 km do ponad 40 km.
„Langusta” zbudowana jest na trzyosiowym podwoziu Jelcza (P662D.350-M27), w układzie napędowym 6x6. Moc silnika: 352 KM; prędkość maksymalna: 85 km/h; zdolność pokonywania wzniesień: 30º; dopuszczalny kąt przechylenia bocznego: 20º; maksymalny kąt podniesienia: 55º.
Wymiary:
- długość: 8600 mm
- szerokość: 2540 mm
- wysokość minimalna: 2740 mm
WR-40 „Langusta” waży 17100 kg, a bez uzupełnienia paliwa może przejechać około 650 kilometrów.
